Jednym z kontrowersyjnych tematów w sferze zawodowej jest ten, czy praca w jednej firmie z partnerem to coś dobrego, czy wręcz przeciwnie. Jedni chwalą taką możliwość, inni radzą unikać tego za wszelką cenę. Bywa jednak, że wspólna praca wynika z okoliczności życiowych, kiedy np. para poznaje się w pracy – trudno wtedy wymagać od kogoś zmiany miejsca zatrudnienia tylko z tego powodu. Razem pracują też pary, które zakładają własne firmy (jako współwłaściciele lub czasem jedno zatrudnia drugie jako pracownika) oraz czasem takie, które zatrudniają się w firmach rodzinnych, prowadzonych przez członka rodziny któregoś z nich. 
We wszystkich tych sytuacjach pojawiają się te same problemy i wyzwania. Wynikają one z zaburzenia tzw. work-life balance, czyli równowagi między życiem zawodowym i osobistym. W tym przypadku bierze się ono z zatarcia granic między dwoma rolami społecznymi, jakie każdy z nas pełni – partnera i pracownika. 

Oto 8 błędów, których musisz unikać, i sposoby, jak to zrobić! 

Przenoszenie spraw z pracy do domu 

Rola pracownika kończy się po wyjściu z firmy. Po zakończonym dniu w pracy nie rozmawiaj o niej z partnerem. Nie rozwiązuj problemów poza godzinami pracy, nie dyskutuj o współpracownikach, nie ustalaj strategii działania itp. Jeżeli w pracy macie jakiś konflikt czy różnicę zdań, pamiętaj, że dotyczy to pracy, a nie osobistej relacji między wami, więc nie obrażaj się na partnera prywatnie z powodu zawodowych trudności ani nie wypominaj mu w domu tego, co dzieje się w pracy. 

Przenoszenie spraw z domu do pracy 

Rola partnera kończy się po przekroczeniu drzwi firmy. Będąc w pracy, nie rozmawiaj o dzieciach, o obowiązkach domowych, o chorej teściowej i remoncie łazienki. Jeśli pokłóciliście się o coś prywatnie, nie kontynuuj kłótni przy pracownikach i nie demonstruj, że jesteście skonfliktowani – nie obrażaj się na partnera w pracy, nie ignoruj go ani nie wykorzystuj możliwości zawodowych do “ukarania” go. 

Zazdrość o czas i uwagę 

Niektóre osoby potrzebują dużo zainteresowania ze strony partnera. Jednak czas na okazywanie go przynależy do prywatnego obszaru życia. W pracy powinniście zajmować się obowiązkami zawodowymi, a nie przebywaniem we własnym towarzystwie. Jeśli partner spędza pół dnia na rozmowach z koleżanką z pracy, ponieważ wykonują wspólny projekt, albo nie zajrzał do ciebie w ciągu dnia, bo musiał pilnie zająć się zadaniem wyznaczonym przez szefa, nie jest to powód do obrażania się na niego. 

Rywalizacja i chęć dominacji nad partnerem 

W pracy chcemy pokazać się z jak najlepszej strony, ale nie może to przekładać się na rywalizację z partnerem. Nie porównuj się do partnera, nie udowadniaj mu, że jesteś bardziej kompetentny, szybciej myślisz, masz lepsze pomysły, sprawniej wykonujesz zadania. Nie poprawiaj sobie poczucia własnej wartości kosztem partnera – nie demonstruj, że umiesz zrobić coś, czego on nie umie, że twoje zdanie jest w firmie ważniejsze niż jego, nie rozkazuj mu, nie pomiataj nim przed współpracownikami.  
(Takie zachowanie w pracy często bierze się z kłopotów w relacji i jest demonstracją urazy. Jeśli ty lub twój partner tak się zachowujecie, przyjrzyj się uważnie swojemu związkowi – może coś wymaga popracowania nad tym, może jest jakiś problem, o którym nie rozmawiacie?)  

Faworyzowanie partnera 

Miłość do partnera nie może przekładać się na zawodową nieobiektywność. Każdy posiada określone umiejętności i kompetencje zawodowe i powinien mieć zadania przydzielane zgodnie z nimi, a także być obiektywnie oceniany za rezultaty swojej pracy. Jeśli masz możliwość wyboru współpracowników, nie wybieraj partnera do wszystkiego łącznie z tym, do czego nie ma predyspozycji. Jeśli partner należy do grupy ludzi, która nie wywiązała się z zadań, nie wybielaj go, podczas gdy udzielasz nagany innym. 

Brak prywatności 

Spędzanie ze sobą praktycznie całej doby może powodować, że nie macie już czasu, w którym każde z was może zająć się sobą, a to z czasem powoduje niechęć do partnera i narastającą potrzebę odcięcia się od niego. Zadbaj o to, by każde z was miało prywatny czas, który spędza osobno – wychodź z przyjaciółmi, uprawiaj jakieś hobby, idź sam do kina lub choćby na spacer z psem. Do tego samego motywuj partnera i nie obrażaj się, jeśli sam wychodzi z takimi pomysłami. 

Przenoszenie relacji zawodowych na grunt osobisty 

W życiu osobistym jesteście partnerami, ale w pracy może być tak, że jedno jest przełożonym drugiego. Jeśli tak jest w twoim przypadku, nie przenoś tej relacji na grunt osobisty. Partner jest twoim podwładnym w pracy i tam możesz mu wydawać polecenia, a on musi je wykonywać, ale w związku tak nie jest. Jeśli zaś to ty jesteś podwładnym, nie oznacza to, że w domu nie możesz mieć własnego zdania i musisz się we wszystkim podporządkowywać. Jeżeli zawodowo wasza pozycja nie jest równorzędna, powinniście szczególnie dbać o to, by nie stała się taka też w relacji. 

Okazywanie uczuć w pracy 

W pracy pełnimy wyłącznie rolę pracowników, nie powinniśmy więc podkreślać swoim postępowaniem, że jesteśmy parą. Wyeliminuj takie zachowania, jak przytulanie się, pocałunki, osobiste gesty i wyznania, zwracanie się do partnera “kochanie” czy “misiaczku”, używanie sformułowań, żarcików czy aluzji zrozumiałych tylko dla was itp. (nie róbcie tego nie tylko publicznie, ale też na osobności) W pracy wystarczy, gdy będziesz traktować partnera z życzliwością i uśmiechem i zwracać się do niego po imieniu, a zachowania świadczące o osobistej więzi między wami odłożysz na czas po pracy. 

Dlaczego trzeba dbać o work-life balance? 

Mieszania ról partnerów i pracowników należy się wystrzegać, ponieważ powoduje problemy w obu obszarach. Jeżeli przenosisz życie prywatne do pracy, jesteś postrzegany jako nieprofesjonalny, mało kompetentny i nieobiektywny, na czym cierpi twoja opinia zawodowa – tym bardziej, im wyższe stanowisko posiadasz i im większy jest zakres twojej odpowiedzialności. Jeżeli przenosisz życie zawodowe do domu, zajmuje ono przestrzeń, która powinna być przeznaczona na dbanie o relację, a w efekcie zaczynasz widzieć w partnerze wyłącznie mieszkającego z tobą współpracownika. W obu przypadkach nieuchronnie prowadzi to do konfliktów, tak w pracy, jak w życiu prywatnym, i może zakończyć się zarówno utratą pracy, jak rozpadem związku.

Jeżeli zauważasz, że ty lub twój partner wykazujecie któreś z powyższych zachowań, porozmawiaj z nim o tym i wytłumacz, dlaczego nie jest to dla was korzystne. Z drugiej strony problemy pojawiające się w jednej sferze mogą świadczyć o tym, że są jakieś problemy w drugiej, których jeszcze sobie nie uświadamiacie, więc może to być rodzaj wskazówki. Pracujcie nad tym wspólnie, a jeśli napotykacie na trudności, skorzystajcie ze wsparcia terapią.